Asyż – miasto świętego Franciszka.

Asyż jedno z najmniejszych miast regionu Umbria. Bliski sąsiad Perugii, jest symbolem regionu i jednym z najlepiej zachowanych jeśli nie najlepiej zachowanym miastem średniowiecznym w Europie. Już w starożytności był miastem chrześcijańskim, za sprawą legendarnych postaci Wiktoryna, Rufina czy Sabiny. Następnie był częścią księstwa spoletańskiego i prowadził liczne wojny z sąsiadującymi miastami, zwłaszcza z Perugią. Pod koniec XII wieku za cenę krwi zdobywa niezależność i przechodzi na system rządów komunalnych. W XVI wieku został włączony do Państwa Kościelnego. Tak było do 1860 roku , kiedy to Umbria weszła w skład Zjednoczonego Królestwa Włoch. Obecnie Asyż jest gminą prowincji Perugia w regionie Umbria.  

Jest miastem z siedzibą biskupa. Posiada 2 seminaria : Wyższe Seminarium diecezji asyskiej oraz Wyższe Seminarium Duchowne Zakonu OO. Franciszkanów. Swoją sławę zawdzięcza dwóm wielkim ludziom : Świętemu Franciszkowi i Świętej Klarze. Obecnie zamieszkiwany przez 26 tysięcy mieszkańców. Położony na wysokości 424 m n.p.m.

Święty Franciszek z Asyżu

Święty Franciszek z Asyżu w Manopello

Urodził się w 1181 lub 1182 roku jako bogaty syn kupca. Giovanni di Pietro di Bernardone syn Pietro Bernardone i Joanny zwanej Picą. Matka nadała mu imię Giovanni jednak ojciec, prawdopodobnie będący pod ogromnym wpływem i urokiem Francji, gdzie prowadził wówczas bardzo intratne interesy zmienił imię synowi na Francesco.  Młody Franciszek wiódł dobre, rozbudowane towarzysko życie. Nie zaznał w życiu biedy i trudów średniowiecznego życia. W wieku 21 lat brał udział w wojnie przeciw Perugii, po czym dostał się do niewoli na niespełna rok. Przez kolejnych kilka lat Franciszek zmaga się z problemami zdrowotnymi, mocno podupada na zdrowiu. Przełomowym rokiem w życiu Franciszka jest rok 1205 kiedy to odmienia swoje dotychczasowe życie. Porzuca służbę wojskową na poczet służby Bogu

Sen.

Główną przyczyną tego zachowania jest sen, w którym Franciszek zostaje upomniany za swój obecny styl życia na poczet modlitw, jałmużny i pracy. Franciszek odmienia swoje życie całkowicie. Wraca do rodzinnego Asyżu. W drodze powrotnej odrzuca luksusowe  szaty, oddaje napotkanemu trędowatemu wszystko co ma, składając mu pocałunek pokoju. W 1206 roku w Kościele San Damiano słyszy słowa od Chrystusa z  Krzyża „ idź napraw mój dom, który popada w gruzy”. Franciszek początkowo mylnie rozumie słowa. Zbyt dosłownie. Wyprzedaje majątek ojca by zdobyć fundusze na materiały budowlane. Po czym ojciec wpada we wściekłość i w złości stawia go przed sądem. Sąd uznaje winę Franciszka ten oddaje ojcu wszystko co ma wraz ze swoim ubraniem. Ojciec zaś wydziedzicza go ze swojego majątku. Franciszek zaczyna wieść pustelnicze życie.  Opiekuje się chorymi i trędowatymi. Zaczyna powolny proces odbudowy kościoła przez modlitwę. Zyskuje coraz większe poparcie wśród znajomych i mieszkańców którzy wraz z nim chcą wieść ubogie przepełnione modlitwą życie. Rozpoczyna się powolny proces odbudowy kościoła. I Franciszek zaczyna rozumieć sens słów i jego misję  z San Damiano.

Reguła

Wiosną 1209 r. Franciszek poprosił w Rzymie o spotkanie z Papieżem Innocentym III . Na audiencji prosił o przyjęcie napisanej przez niego reguły. Papież pierwotnie miał odmówić młodzieńcowi, jednak w nocy przed spotkanie miał sen. W którym widział walące się mury Bazyliki Laterańskiej ( będącej siedzibą papieża, Bazylika Św. Piotra jeszcze nie istnieje, Lateran jest najważniejszym Kościołem w Rzymie). Widzi też obszarbanego niczym żebrak biednego młodzieńca, który ocala Lateran. Widząc Franciszka na spotkaniu twarzą w twarz rozpoznaje Go. Ma tę samą twarz co biedak ze snu i Papież Innocenty III zmienia zdanie, tym samym zatwierdza Regułę. Zatwierdza nowy styl życia, pokutny, skromny, mający niewiele a dający tak dużo innym.

Franciszek otrzymuje niewielki kawałek ziemi wraz z kaplicą – Porcjunkulą która własnoręcznie odbudował . Dziś znajduje się tam wielki Kościół Pw. Matki Bożej Anielskiej, który w swoim wnętrzu ma malutki kościółek z czasów średniowiecza. To właśnie to miejsce jest uznawanę za kolebkę zakonu franciszkańskiego. I to miejsce jest miejscem w którym Franciszek zmarł 3 października 1226 r.

W Porcjunkuli  Franciszek przyjął Klarę do zakonu żeńskiego- klarysek w Niedzielę Palmową 1212 r.

Przez kolejne lata swojego życia Franciszek podróżował po Europie i Świecie głosząc słowo Boże. Dotarł aż go Egiptu. Tworząc pod drodze zakony franciszkańskie. Podróże nadwyrężyły jego zdrowie, zwłaszcza wzrok. Kiedy wrócił do Włoch w 1220 r. praktycznie stracił wzrok. Przekazał kierowanie zakonem swojemu zastępcy- Pietro Cattaniemu. 29 listopada

Ciekawostki z życia świętego

  • Franciszek został założycielem największego zgromadzenia zakonnego. Św. Franciszka uznaje się za założyciela 3 zakonów.
  • Świętemu Franciszkowi zawdzięcamy tradycję szopki bożonarodzeniowej, to właśnie On zbudował pierwszą żywą szopkę 24 grudnia 1223 r. w Greccio . Miała ona realne wymiary, znajdowały się w jej wnętrzu żywe zwierzęta oraz ludzie przedstawiający Maryję, Józefa i Dzieciątko Jezus.
  • Święty Franciszek w ostatnich miesiącach życia stracił wzrok, dlatego też jest dziś patronem osób niewidomych.

Święta Klara – Chiara Offreduccio

Chiara Offreduccio urodziła się 16 lipca 1194 r. zmarła  11 sierpnia 1253 r.

Najstarsza z trzech córek rycerskiego rodu Offeduccio. Matka będąc w ciąży, usłyszała słowa „Nie bój się, gdyż dziecko to zabłyśnie swym życiem jaśniej niż słońce.” Dlatego matka zdecydowała się nazwą córkę Klara – imię wywodzące się z łaciny. Przymiotnik clarus-  oznacza czysty, jasny  i sławny. Klara od młodości oddawała się modlitwie. Pochodząc z Asyżu jak Franciszek, była pod jego wielkim wpływem chciała dołączyć do zakonu jednak rodzice mieli dla niej inne matrymonialne plany. Miała poślubić o wiele starszego znanego i dobrze sytuowanego rycerza. Ta jednak w buncie obcięła swoje piękne włosy u nasady. Taka fryzura nie przystała przyszłej pannie młodej i była oczywistym manifestem swojej życiowej drogi. W niedzielę palmową w 1212 roku odebrała święconą palmę z rąk biskupa osobiście, co miało oznaczać akces w szeregi zakonu. Franciszek oddał jej mały budynek pod opiekę gdzie pierwotnie Klara wraz z siostrą Agnieszką żyły w zgodzie z regułą zakonu. Był to początek zakonu klarysek, który początkowo nazywany był Paniami Ubogimi. Okazało się, że Klara i jej charyzma, sposób bycia i wartości oddziaływały na lokalne panny, ponieważ bardzo szybko Panny Ubogie miały dużo sióstr i powstał pierwszy zakon żeński- klarysek.

Idea zakonu to praca, ubóstwo i brak dóbr własnych. Wspólnota zakonu na potrzeby wszystkich i praca rąk własnych w celu zaspokojenia potrzeb życiowych. Po śmierci Franciszka , Klara troszczyła się o zaplecze obydwu zakonów. Zmarła w wieku 42 lat 11 sierpnia 1253r. Została kanonizowana już 4 lata po swojej śmierci. Zapisane są liczne cuda i łaski za jej wstawiennictwem. Jednym z nich jest umiejętność rozmnażania chleba dla swoich podopiecznych.

Asyż dzisiaj

Asyż jest miejscem wyjątkowym nie tylko dzięki Świętemu Franciszkowi i Klarze, ale również dzięki niezwykłej atmosferze tego miasta. Miasto zachowane z czasów średniowiecza. Praktycznie nie zmienione przez ludzi. Nie znajdziemy tam wieżowców, ulic zatłoczonych przez jeżdżące auta. Mamy charakterstyczną zabudowę z wąskimi ulicami. Miasto zbudowane na wzgórzu, z doskonałym widokiem na okolice, dające bezpieczeństwo przed atakiem wroga. Kamienice zbudowane z kamienia. Liczne schody prowadzący na górę i w dół, ponieważ miasto składa się z dolnego i górnego Asyżu. Obecnie ze względu na setki tysięcy turystów odwiedzających rocznie to miejsce, większość budynków stanowią sklepiki, restauracji i hotele. Tylko osoby zamieszkujące Asyż mają prawo poruszać się autami po ulicach miasta, co  i tak jest rzadkością ze względu na bardzo wąskie ulice i dużą ilość turystów.

CO warto przywieżć z Asyżu ?

Zdecydowanie warto spróbować lub kupić do domu trufe. Umbria jest regionem gdzie hoduje się ich najwięcej w Europie. Ceny nie są aż tak wygórowane w porównaniu do topowych restauracji. Oprócz rufli w zalewie, mamy masę półproduktów do wyboru pesto, pasztety, sosy z truflami, gotowe mieszanki przypraw.

Skórzane sandały. W Asyżu znajduje się bardzo dużo sklepów  z sandałami skórzanymi, zwłaszcza w typowych zakonnych krojach.

Rękodzieło, haftowane i wyszywane chustki, ubrania, ozdoby w malutkich manufakturach rękodzielniczych.

Do zobaczenia na pielgrzymim szlaku. Zaglądaj na www.santaklara.pl lub skontaktuj się z nami w celu organizacji niezapomnianej pielgrzymki! 🙂